Vanavond vieren wij de overwinning
Stralend barst het feest los
Terwijl onder de piano de lichamen ontbinden

Haar wereld is daarginds in de verte
Ze zit op mijn nek en kijkt over de bergen
Ze plukt klaprozen en groet de planten Onbevangen zal ze de wereld bewandelen 

Op elk mens en ding werpt ze een stille blik Zonder reserve en schaamte
In de afwezigheid van schrik,
is alles en iedereen haar naaste 

Zij is een nieuw verhaal,
op een onbeschreven blad
Ouderwetse rollen wijst ze de deur 
Nationalisme is nog altijd een vreemde geur 

 Ze zou onderscheid nooit kunnen dragen Haar gave zijn haar handen 
Ze schept volheid
Zelfvoldaan en dolblij

De ochtendgloed 
gedijt bij een vrij mens 
Mijn kleine doerak
Ze geeft papa een zoen,
en veegt die gauw weg

 Ooit kwam ze in een grote leegte
terecht, in een wereld die hapt naar vrede 
De grote afwezige, in het vaderlands verhaal
Nu verlicht ze onze harten met wartaal

Ik zou haar altijd zo vrij willen zien 
Zonder schuld
Zonder spijt, zonder jaloezie

Nu kan het nog, morgen wordt ze groot 

Dit is mijn gedicht 
Ik eer uw komst, allicht
moet u even gaan zitten
Laat mijn woorden u niet missen

Geen tijd, voor woordenstrijd
met de goedmens naast u 
Het leven is overtuigd kort, dus haast u!
Maar wees traag in het kwaad worden
Want dit is wat er van ons is geworden

We waren koorknaapjes zonder handvest
En we hielden niet van offers
Geloof was voor ons anders
Wij keken nergens meer van op, en God,
Die was weg met onze onschuld
Zonder leiderschap en norm,
Alles wat mis kon gaan, kreeg vorm
En als ik wat zei, kreeg ik de wind van voren

 Want dan, ben ik de andere
Aan de heidenen overgeleverd,
Hij moet boete doen
Het liefst op het kruis, 
Net als Jezus toen

Prachtig! Maar zijn wij niet een beetje verdwaald?
Het land van kaas & kroketten
Ooit sloegen wij stuk, Mozes tabletten
En gedroegen wij ons, als heiligen aan de schandpaal

God sta ons bij
Want ook al zijn wij vrij,
wij zijn nog altijd vrij, om onszelf kapot te drinken
Want wie durft nog kritisch te denken?Welke leider durft ons nog te verbinden?

De blinden 
In onze roes,
dachten we: geluk is maakbaar
En zo kwamen we bij elkaar
Zie daar! 

We zongen het Wilhelmus uit volle borst
Met opgeheven hoofd en valse trots
Dit is wat wij kunnen, doen alsof
Maar ik wil terug naar een samenleving
Waar wij niet meer doen alsof

Want weet u het nog
De laatste keer,
Toen we zonder eer
en geweten
de andere kant op keken
Toen het twintigste treinkonvooi wegreed?
Zondvloed, is wat de Heer ons toebeet

U ziet, ik wilde u graag verblijden
Met een gedicht over visie en welvaart
Maar ik keek in een gebroken spiegel

En zag een land zonder leider
En achter dit ijzeren gordijn voel ik mij soms gevangen
Een onzichtbare muur trekt zich op
Ooit komen wij samen,
in een land waar Ama’s
niet aan hun lot worden overgelaten
maar opgevangen

En wie het horen wil, die is vrij
Van de kudde weggelopen
Dank! Voor uw inlevingsvermogen
Zie je wel, dat het goed komt
Maak je geen zorgen over morgen
en de toekomst

Alleen samen zijn wij vrij
Geen baron of Duits bloed
Maar als je mij opensnijdt,
zie je een oranje gloed
Zonder subsidie en geklaag
heb ik dit land mijn eigen gemaakt
Ze is herboren, wederom naakt 

En terwijl ze verder kijkt, 
naar een betere tijd
hang ik vandaag de vlaggen uit
Voor vrijheid, 

en één Nederland

O, wat hadden we ze er graag bij
Voor ons blijven ze helden
Wier levens wij vieren, op 5 mei
Want zelden hebben wij 
Zulke moed ontmoet 

Krijgslied voor mijn land
Ze slaapt als een zondagskind
Jong en onvolbracht
Voor altijd woont ze in mijn hart

Gij eert uw naasten en uw grond
Eert de tulpen en de minderen
Het kwaad zal je verhinderen 
Zorg ervoor dat je zadel vast wordt 

Ooit betrad ik je op schone voet
Je ving me in een linnen doek
We baden in tamme rivier
En zongen ‘vrijheid is zoet’ 

Oh Nederland, mijn rustig hart
Ik hoor jouw naam in de wandelgang
Geen goden van bovenaf
Verlost en vrij van almacht

Het huis van verschillende kleuren en ras
Wij zijn elkanders houvast
wanneer het water smelt – recht op ons af

Óók wij zijn uw kinderen, zelden vertoond
Vrij, onverveerd en groot

 Het verwondert mij 
dat wij zoveel moois niet zien
Dus hierbij,
mijn krijgslied 

2018, voor Trouw